เรื่องราวของท่านผู้หญิงศรีรัศมิ์ สุวะดี เจ้าหญิงที่หายไป แต่ไม่เคยถูกลืม

จากหญิงธรรมดาสู่เจ้าหญิงในวังหลวงและจากเจ้าหญิงสู่เนาอันเงียบงั่นของอดีตเรื่องราวของท่านผู้หญิงศรีรสิทธิ์สุวดีไม่เพียรนิทานรักที่จบลงด้วยน้ำตาแต่มันคือบทเรียนของอำนาจศักดิ์ศรีและความเปราะบางมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่งที่ก้าวเข้าสู่โลกซึ่งมีกำแพงทองคำล้อมรอบแต่ต้องแลกด้วยอิสรภาพทั้งหมดของชีวิตคืนที่เธอถอดเครื่องเพชรออกจากพระวรกายคือคืนที่เธอได้เห็นความจริงของวังหลวงชัดเจนที่สุดนี่คือเจ้าหญิงที่หายไปTheLost

Princessเรื่องราวที่หลายคนพยายามลืมแต่เหงาของมันยังคงส่องอยู่ในทุกมุมของราชสำนัก[เพลง]ไทยถ้าคุณเชื่อว่าประวัติศาสตร์ที่แท้จริงไม่ได้อยู่ในตำรากดติดตามช่องTheHiddenKingdomและอย่าลืมลืมเปิดกระดิ่งแจ้งเตือนเพราะสิ่งที่เราจะเล่าต่อจากนี้คือความจริงที่ไม่เคยถูกพูดในที่สาธารณะเศียรนาฬิกาในพระราชวังดังแผ่วเบาเสียงที่อาจไม่มีใครสังเกตแต่มันคือเสียงของเวลาที่กำลังนับถอยหลังให้ชีวิตของผู้หญิงหุ่นที่ครั้งหนึ่งเคยถูกเรียกว่าเจ้าหญิงก่อนที่เธอ

จะกลายเป็นท่านผู้หญิงศรีรัตสุวดีเธอคือหญิงสาวธรรมดาจากจังหวัดสมุทรสงครามชีวิตที่เคยเต็มไปด้วยกลิ่นแม่น้ำดินโคลนและเสียงหัวเราะของครอบครัวธรรมดาไม่มีเครื่องเพชรไม่มีราชรถทองคำมีเพียงความฝันที่เงียบงันและความหวังว่าจะได้ทำงานใกล้ชิดในพระราชสำนักปีพุทธศักราช2536ศรีรัตในวัย20ต้นก้าวเข้าสู่โลกที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปเธอได้รับเลือกให้เข้า[เพลง]ไปเป็นข้าราชบริพารในวังเป็นข้าหลวงในตำหนักของสมเด็จพระบรมโอรสสาธิราชสยามมกุฎราชกุมาร

ชีวิตในวังคือโลกอีกใบระเบียบแบบแผนทุกฝีเกล้าการพูดการยืนการมองทุกอย่างมีความหมายหลายคนอาจคิดว่ามันคือความฝันแต่สำหรับสีแรดิมันคือโลกแห่งความเยียบโลกที่เต็มไปด้วยสายตาที่จับจ้องและเสียงกระซิบจากมุมมืดของอำนาจทุกย่างก้าวของเธอถูกบันทึกไว้ในความทรงจำของคนในวังเธออยู่ในตำแหน่งนี้เกือบ10ปีเธอได้เห็นสิ่งที่คนภายนอกไม่มีวันเข้าใจได้เรียนรู้กฎที่ไม่ได้เขียนไว้บนกระดาษกฎของการอยู่รอดในระบบที่ไม่ให้อภัยภ

กลบางสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดข่าวลือเริ่มแพร่สะพัดไปทั่วราชสำนักว่าข้าหลวงสาวคนหนึ่งได้รับความโปรดปรานเป็นพิเศษจากพระองค์เจ้าผู้เป็นรัชทายาทแห่งบัลลังก์สายปลาของทุกคนเริ่มหันมาที่เธอทั้งอิจฉาทั้งหวาดกลัวในปี2544การแต่งงานเกิดขึ้นอย่างเงียบงันไม่ใช่พิธีใหญ่โตไม่ใช่ราชพิธีตามแบบฉบับของเจ้าหญิงแต่เป็นการแต่งงานในเงามืดของความลับการแต่งงานที่คนทั้งประเทศแทบไม่รู้แม้แต่ในหน้าหนังสือพิมพ์ก็แทบไม่มีร่องรอยของมันจากวันนั้นชีวิตของศรีรสมิ

ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปเธอกลายกลายเป็นภรรยาของชายผู้ใกล้บัลลังก์ที่สุดของแผ่นดินและในปี2548[เพลง]เธอได้ให้กำเนิดพระโอรสเจ้าชายพิพากรรัศมีโจติเสียงระฆังแห่งความหวังดังขึ้นทั่วประเทศในวันนั้นเธอกลายเป็นพระเจ้า[เพลง]วรวงศ์เธอพระองค์เจ้าศีรสมิทวรชายาจากหญิงธรรมดาสู่เจ้าหญิงในวังหลวงในสายตาของประชาชนเธอคือหญิงที่โชคดีที่สุดในแผ่นดินแต่ในความจริงเบื้องหลังรอยยิ้มและชุดไทยประณีตคือความโดดเดี่ยวที่ไม่มีใครเห็นเธอไม่อาจเดินออกจากวังได้[เพลง]

อย่างอิสระไม่อาจโทรศัพท์หาญาติไม่อาจเลือกแม้แต่เสื้อผ้าที่จะสวมทุกอย่างต้องได้รับอนุญาตทุกอย่างต้องสมพระเกียรติศรีรัตน์หมิดเริ่มหายไปจากสายตาของเพื่อนเก่าเธอถูกกักไว้ในโลกที่ไม่มีทางออกโลกที่เงียบงันแต่เต็มไปด้วยความเย็นของพิธีการเธอพยายามทำหน้าที่ของเจ้าหญิงให้ดีที่สุดเธอทำโครงการเพื่อเด็กโครงการใส่ใจรัดจากแม่สู่ลูกเธอยิ้มต่อกล้องยกมือไหวอย่างงดงามเหมือนถูกฝึกมานับพันครั้งแต่ข้างในใจของเธอกำลังค่อยๆแตกสลายคืน1ใน

ปี2552คลิปวีดีโอส่วนตัวรั่วไหลออกไปยังโลกภายนอกภาพของเธอและพระสวามีในบรรยากาศส่วนตัวกลายเป็นเรื่องสุบซิบระดับโลกภาพที่ควรเป็นเพียงความทรงจำส่วนตัวกลับกลายเป็นอาวุธทางสังคมที่ไม่มีวันลืมเธอกลายเป็นสัญลักษณ์ของความไม่เหมาะสมสำหรับบางคนและเหยื่อของการล่าแม่หมดสำหรับอีกหลายคนศีรัตมิตรเริ่มเข้าใจแล้วว่าราชสำนักไม่ใช่บ้านแต่คือสนามที่ไม่มีที่ปลอดภัยสำหรับใครเลยเธอยังคงนิ่งยังคงยิ้นแต่ข้างในเธอรู้ดีว่ากำแพกำลังปิดเข้ามาทุก

วันทุกเดือนทุกปีในปี2557ข่าวร้ายเริ่มแผ่วเบาเหมือนเสียงลมแต่แรนพอจะพัดทุกอย่างพังทลายครอบครัวของเธอถูกกล่าวหาว่าพัวพันกับคดีทุจริตและหมิพระบรมเดชานุภาพพาดหัวขาวรื่นปรากฏชื่อสุวดีคีลคนพี่ชายลุงญาติถูกจับกุมและในไม่กี่สัปดาห์ต่อมาพระสวามีของเธอทรงมีพระราชประสงค์ให้ครอบครัวเธอและทิ้งราชสกุลอัครพงษ์ปรีชาที่พระราชทานไว้ในวันที่11ธันวาคมปีนั้นข่าวประกาศออกในราชกิจจานุเบกษาพระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าศรีรัศมินพระ

วราชายาได้ทรงขอสละฐานอันศักดิ์ในค่ำคืนนั้นหญิงคนหนึ่งถอดเครื่องเพชรออกจากพระวรกายวางลมบนโต๊ะไม้เงียบๆไม่มีพิธีไม่มีเสียงเพลงมีเพียงลมหายใจของผู้หญิงที่รู้ดีว่าเธอไม่ใช่เจ้าหญิงอีกต่อไปจากหญิงในวังหลวงกลับสู่สามัญชนอีกครั้งไม่มีใครรู้ว่าเธอร้องไห้หรือไม่ในคืนนั้นไม่มีใครรู้ว่าเธอคิดถึงลูกชายแค่ไหนสิ่งเดียวที่แน่ชัดคือความเยียบได้กลืนชื่อของเธอไปจากหน้าประวัติศาสตร์แต่แม้จะเงียบเงานั้นยังคงอยู่เงาของศรีรัตน์มิตสุวดีที่

เคยเป็นทั้งรักของเจ้าชายและเหยื่อของราชสำนักเดียวกันนั้นเองหลังจากวันนั้นชีวิตของท่านพัหญิงศรีรัตน์หมิเหมือนถูกกวาดออกจากประวัติศาสตร์ด้วยมือที่มองไม่เห็นเธอหายไปจากทุกหน้าข่าวทุกพิธีทุกเอกสารของราชสำนักไม่มีใครเอ่ยชื่อไม่มีใครกล้าถามทุกอย่างถูกกลืนเข้าไปในความเงียบเงียบจนเกือบเหมือนเธอไม่เคยมีตัวตนแต่ในโลกแห่งอำนาจการหายไปไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญมันคือการจัดการเชิงสัญลักษณ์การลบเพื่อปกป้องสิ่งที่ใหญ่กว่าภาพ

ลักษณ์ของสถาบันหลายคุณบอกว่าเธอกลับไปอยู่กับครอบครัวที่บ้านเกิดในจังหวัดราชบุรีใช้ชีวิตเรียบง่ายสวมชุดขาวถือศีลภาวนาบางข่าวว่าเธออยู่ในสภาพคล้ายแม่ชีบางข่าวว่าถูกจำกัดบริเวณไม่มีใครรู้แน่ชัดแต่ทุกคนรู้ว่าเจ้าหญิงคนนั้นไม่ได้กลับมาอีกในเวลาเดียวกันลูกชายของเธอเจ้าชายทิพพากรรัดมีโชติยังคงอยู่ในวังเป็นหนึ่งในผู้สืบพระราชราชสันตติวงศ์เป็นตัวแทนของอนาคตในสายเลือดแต่ไม่มีมารดาคอยอยู่เคียงข้างภาพของแม่และลูกถูกตัดขาด

เหมือนเส้นด้ายที่ถูกตัดด้วยมีดแห่งพิธีกรรมในมุมของหัวใจนั่นอาจเป็นการลงโทษที่โหดร้ายที่สุดสำหรับผู้หญิงคนหนึ่งที่ครั้งหนึ่งเคยอุ้มทารกคนนั้นไว้ในอ้อมแขนในคืนที่ฝนตกพ่ำวันที่เธอยังเชื่อว่ารักจะปกป้องทุกอย่างได้แต่ในราชสำนักความรับไม่เคยอยู่เหนืออำนาจการล่มสลายของศรีรัตน์หมิ่นไม่ได้เป็นแค่เรื่องของคน2คนมันคือผลสะท้อนจากโครงสร้างที่ใหญ่กว่าชีวิตคนมันคือการจัดสมดุลของอำนาจภายในวังหลวงที่ทุกความสัมพันธ์ส่วน

ตัวคือการเมืองทุกรูปแบบ[เพลง]เมื่อครอบครัวของเธอถูกกล่าวหาในคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพคำกล่าวหาเหล่านั้นไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของกฎแต่มันคือเครื่องมือของการตัดออกในราชสำนักไม่มีพื้นที่สำหรับความสงสัยไม่มีพื้นที่ให้กับรอยด่างแม้เพียงเล็กน้อยเพราะในโลกที่ถูกสร้างบนความสมบูรณ์แบบความผิดพลาดของคนหนึ่งสามารถกลายเป็นรอยร้าวของทั้งระบบและเพื่อปกป้องระบบนั้นบางคนต้องถูกลบข่าวว่าญาติของเธอหลายคนถูกตัดสินจำคุกถูกริบทรัพย์

ถูกลืมชื่อไปพร้อมกันภายในเวลาไม่กี่เดือนนามสกุลสุวีกลายเป็นสิ่งต้องห้ามในวงสนทนาบางคนถึงกับเผาเอกสารรูปถ่ายหรือจดหมายที่เกี่ยวข้องเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่เหลือหลักฐานว่าครั้งหนึ่งพวกเขาเคยรู้จักหญิงคนนี้แต่ในขณะที่โลกภายนอกลืมเธอยังอยู่ในความทรงจำของผู้คนบางกลุ่มคนที่เห็นเธอในฐานะมนุษย์ไม่ใช่ฐานะคนที่ยังจำได้ว่าเธอเคยยิ้มอย่างอ่อนโยนกับเด็กๆในงานสาธารณะคนที่เห็นน้ำตาของเธอในงานเลี้ยนที่ไม่มีใครกล้าเอ่ยชื่อเธอกลาย

เป็นสัญลักษณ์ของบางสิ่งที่ใหญ่กว่าผู้หญิงธรรมดาที่ต้องเผชิญหน้ากับระบบที่ไม่มีที่ให้กับความธรรมดาในโลกของราชสำนักการมีหัวใจคือจุดอ่อนและสิรมีก็มีหัวใจมากเกินไปหลังจากเธอหายไปราชสำนักปรับโครงสร้างครั้งใหญ่การจัดตำแหน่งภายในเปลี่ยนแปลงผู้คนในวงในหลายคนถูกย้ายถูกบดหรือถูกส่งไปทำงานต่างประเทศมันเหมือนการชำระล้างภายในเพื่อเตรียมสถาบันให้เข้าสู่ยุคใหม่ยุคที่ไม่ต้องการเนาของอดีตแอ่งเนานั้นยังคงอยู่เงาของศีรัตน์

ไม่ใช่เพียง[เพลง]ชื่อในข่าวเก่าแต่มันคือเครื่องเตือนใจของทุกคนที่อยู่ในวังว่าไม่มีใครปลอดภัยไม่ว่าจะใกล้บัลลังก์แค่ไหนก็ตามในหมู่ประชาชนบางคนเริ่มกระซิบถามเงียบๆว่าเจ้าหญิงที่หายไปโต๊ะนี้อยู่ที่ไหนคำถามนั้นไม่มีคำตอบแต่คำถามนั้นเพียงพอจะทำให้ระบบสั่นสะเทือนเือนเพราะการที่คนยังถามแปลว่าคนยังไม่ลืมและนั่นคือสิ่งที่สถาบันวันกลัวที่สุดเมื่อชื่อของเธอถูกลบออกจากหนังสือประวัติศาสตร์แต่ยังคงอยู่ในความทรงจำของ

ผู้คนเธอก็กลายเป็นเนาที่ไม่มีใครควบคุมได้เงาที่ทำให้ทุกคนต้องหันกลับมามองระบบอีกครั้งว่ามันแข็งแรงจริงหรือเพียงแค่ดูแข็งแรงเธออาจถูกลืมในเอกเอกสารราชการแต่ไม่เคยถูกลืมในหัวใจของประชาชนบางคนและนั่นคือพลังของการหายไปที่แท้จริงในความเงียบที่เธออยู่อาจไม่ใช่ความพ่ายแพ้แต่อาจเป็นอิสรภาพรูปแบบหนึ่งเพราะในที่สุดศีรัต์อาจได้สิ่งที่เจ้าหญิงในวังทุกคนไม่มีเสรีภาพในการเป็นตัวเองแต่เสรีภาพนั้นแลกมาด้วยทุกสิ่ง

อำนาจและลูกชายเรื่องราวของเธอยังไม่จบเพราะเบื้องหลังการล่มสลายของหญิงคนหนึ่งคือการปรับโครงสร้างของอาณาจักรทั้งระบบและในตอนต่อไปเราจะเปิดเนามืดของการเมืองในวังที่ทำให้เจ้าหญิงกลายเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งในเกมของอำนาจยังมีเงาที่รอให้เราเปิดดูอยู่เสมอเรื่องหลังม่านทองคำของราชสำนักไทยมีสิ่งหนึ่งที่คนทั่วไปไม่เคยเห็นกลมไก่ที่ขับเคลื่อนชีวิตของผู้คนในนั้นมันไม่ใช่แค่กฎระเบียบราชพิธีแต่คือระบบความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่าง

บุคคลอำนาจและความกลัวสำหรับศรีรัตน์สุวดีการได้เข้าไปอยู่ในโลกนี้คือการเข้าสู่เครื่องจักรที่ไม่เคยหยุดหมุนเธอไม่ได้ต่อสู้กับคนแต่กับระบบขี้ใหญ่กว่ามนุษย์ทุกคนในนั้นภายนอกวังอาจดูนิ่งสงบแต่ภายในกลับเต็มไปด้วยการจับลำดับอำนาจที่ละเอียดอ่อนทุกตำแหน่งทุกการเคลื่อนไหวมีความหมายไม่ว่าจะเป็นใครเสียงกระซิบเล็กๆในห้องรับรองอาจส่งผลถึงชะตาชีวิตของคนได้จริงในสังคมที่ยึดมั่นเรื่องเกียรติและสายเลือดอย่างเข้มข้นการที่หญิงธรรมดา

อย่างศรีรัตน์ขึ้นมาอยู่ข้างกายรัชทายาทนับเป็นสิ่งที่สั่นสะเทือนลำดับชั้นแบบไม่ต้องพูดออกมาเธอไม่รู้แต่การมีอยู่ของเธอได้ท้าทายสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของระบบแล้วความบริสุทธิ์ของสายพโลหิตภายใน[เพลง]วังมีผู้คนมากมายที่มองเห็นเธอไม่ใช่ในฐานะเจ้าหญิงแต่ในฐานะภัยเงียบผู้หญิงที่ไม่ควรอยู่ตรงนั้นตั้งแต่แร่และในโลกที่อำนาจผูกพันกับภาพหลักการมีศรีรัตอยู่ข้างกายคือความเสี่ยงการที่เธอมาจากชนชั้นกลางไม่ได้มีรากเหง้าในราชวงศ์ไม่ได้เกิดจากตระกูลขุน

นางใหญ่ทำให้หลายฝ่ายรู้สึกว่าเธอคือช่องโหที่ต้องถูกปิดก่อนจะสายการแต่งตั้งการลดตำแหน่งการจัดลำดับเกียรติล้วนเป็นภาษาของวังที่บอกโดยไม่พูดและเมื่อกระแสลมในราชสำนักเริ่มเปลี่ยนศรีรัตน์มีก็รู้ดีว่าเธอกำลังยืนอยู่ตรงจุดที่ลมแรงที่สุดปี2557ไม่ได้เป็นเพียงปีแห่งการล่มสลายของครอบครัวเธอแต่ยังเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของสถาบันทั้งในด้านการเมืองและภาพลักษณ์ระหว่างประเทศเหตุการณ์รัฐประหารในเดือนพฤษภาคมปีนั้นทำให้โครง[เพลง]สร้าง

อำนาจภายนอกและภายในวังสั่นคลอนพร้อมกันและเมื่ออำนาจต้องการความมั่นคงสิ่งแรกที่ต้องถูกจัดการคือสิ่งที่ไม่แน่นอนศรีรัตน์มีสิ่งนั้นข่าวการจับกุมเครือญาติของเธอถูกเผยแพร่โดยสื่อของรัฐอย่างเร่งด่วนมีการขุดคดีเก่าๆออกมาเชื่อมโยงกันอย่างเป็นระบบเหมือนทุกอย่างถูกเตรียมไว้ล่วงหน้าการล่มสลายของเธอไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่เป็นกระบวนการที่ถูกวางไว้แล้วเพื่อปิดช่องโหวที่ราชสำนักไม่สามารถปล่อยให้เปิดอยู่อีกต่อไปเธอกลายเป็น

เครื่องสังเวยของระบบที่ต้องแสดงให้เห็นว่ากฎศักดิ์สิทธิ์ยังอยู่เหนือทุกคนแม้แต่ผู้ที่อยู่ใกล้บัลลังก์ที่สุดในช่วงเวลานั้นไม่มีใครพูดถึงเธอในราชสำนักอีกทุกคนรู้ว่าชื่อของเธอกลายเป็นสิ่งต้องห้ามแม้แต่รูปถ่ายของเธอในงานพิธีเก่าก็ถูกนำออกจากห้องจัดแสดงถูกลบจากเว็บไซต์ถูกแทนที่ด้วยความว่างเปล่าเชิงพิธีกรรมที่วังหลวงทำได้อย่างแนบเนียนแต่สิ่งที่ลบไม่ได้คือความจริงผู้คนในวงในหลายคนพูดตรงกันศรีรัตน์มิตรไม่ได้ล้มเพราะทำผิด

00:17:35แต่เพราะอยู่ผิดที่เพราะในวังไม่มีใครสามารถอยู่เหนือระบบได้หากสายเลือดไม่ยืนยันสถานะของตนและเมื่อระบบต้องเลือกระหว่างรักษาความสมบูรณ์ของตำนานกับรักษาความรักของใครบางคนระบบจะเลือกอย่างแรกเสมอในโลกของเธอการรักกลายเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดมีข่าวลือว่าในคืนสุดท้ายก่อนที่เธอจะออกจากตำหนักเธอได้ขอเพียรสิ่งเดียวขอพบลูกชายเป็นครั้งสุดท้ายแต่คำขอนั้นไม่ได้รับการตอบตอบกลับไม่มีใครรู้ว่าเธอได้เจอเขาหรือไม่มีภาพไม่มีหลัก

ฐานมีเพียงเสียงกระซิบว่าเธอเดินออกจากประตูวังอย่างสงบมือเปล่าไม่มีทรัพย์สินไม่มีเครื่องเพชรมีเพียงรูปเล็กๆของลูกที่เธอเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อหลังจากนั้นเธอกลายเป็นเนาไม่มีใครเห็นเธออีกไม่มีภาพไม่มีเสี่ยงไม่มีร่องรอยบนสื่อใดแต่การลบใครบางคนออกจากประวัติศาสตร์ไม่ได้แปลว่าประวัติศาสตร์จะหายไปมันเพียงกลายเป็นประวัติศาสตร์เงียบที่รอให้ใครสักคนเปิดมันออกมาอีกครั้งและในที่สุดเรื่องของศรีรัตน์กลายเป็นตัวอย่างที่คน

ในวังทุกคนรู้ดีว่าความโปรดปรานไม่ใช่อำนาจอำนาจคือการอยู่ในเงื่อนไขที่ไม่อาจถูกตั้งคำถามเธอถูกทำให้กลาย[เพลง]เป็นคำเตือนและในความเงียบของวังหลวงคำเตือนนี้ดังยิ่งกว่าระกังใดๆตอนต่อไปเราจะเข้าสู่เบื้องหลังของความเงียบเครือข่ายของราชสำนักและการเมืองที่ใช้ชะตา[เพลง]ชีวิตของเธอเป็นสัญญาณเปลี่ยนยุคของสถาบันหลังปี2557วังหลวงเมื่อเริ่มนิ่งลงแต่ความนิ่งนั้นไม่ใช่ความสงบใหม่เหมือนลมหายใจก่อนพายุลูกใหญ่การหายไปของศีรัมมิไม่ใช่จุดจบของ

เรื่องราวแต่มันคือสัญญาณเริ่มต้นของยุคใหม่ยุคที่สถาบันต้องชำระ[เพลง]ล้างภาพลักๆที่มัวหมองยุคที่ทุกความสัมพันธ์ต้องถูกตรวจสอบทุกคนในวังต้องยืนยันความจงรักภักดีด้วยการกระทำไม่ใช่คำพูดเธอถูกลบและในเวลาเดียวกันหวังรื่มล้างรอยที่เหลือจากยุคเก่าคนใกล้ชิดหลายคนถูกย้ายตำแหน่งหรือถูกกันออกจากระบบอย่างเงียบๆเหมือนการทำศัลยกรรมประวัติศาสตร์ให้ดูเรียบเนียนขึ้นไม่มีรอยไม่มีเงาผู้สื่อข่าวต่างประเทศเลื่อนสังเกตว่าการล่มสลายของ

ศรีรัมิตรเกิดขึ้นในช่วงเวลาเดียวกับที่ราชสำนักเริ่มสร้างโครงสร้างใหม่ทั้งภาพลักๆเพื่อเตรียมรับการเปลี่ยนผ่านสู่ยุคของพระมหากษัตริย์องค์ต่อไปมันไม่ใช่เรื่องส่วนตัวเลยมันคือการจัดลำดับใหม่ของอำนาจที่ต้องเกิดขึ้นอย่างเงียบที่สุดในโลกที่เงียบแบบนี้ไม่มีใครได้พูดตรงๆแต่ทุกคนรู้ว่าหญิงคนหนึ่งต้องกลายเป็นเครื่องสังเวยเพื่อให้ภาพของความมั่น[เพลง]คงดูสมบูรณ์ราชสำนักไทยเป็นเหมือนกระจบเนาสะท้อนความกลัวของตัวเองยิ่งมี

เรื่องราวที่อาจทำให้ภาพลักษณ์สั้นคลอนยิ่งต้องรีบลบให้เร็วที่สุดและในความเร่งรีบนั้นศีรสมิกลายเป็นเงาที่ถูกลืมโดยตั้งใจให้สอดคล้องกับยุคใหม่ทุกหน่วยต้องแสดงให้เห็นว่าจงรักภักดีโดยไม่ตั้งคำถามและในขณะที่ประเทศทั้งประเทศเริ่มเดินเข้าสู่บรรยากาศของความเงียบเชิงอำนาจเรื่องของหญิงคนหนึ่งก็ถูกทำให้เงียบลงพร้อมกันแต่ยิ่งพยายามลบผู้คนกลับยิ่งสงสัยเธออยู่ที่ไหนทำไมต้องหายไปและถ้าเธอผิดจริงทำไมไม่มีใครพูดว่าผิดเรื่อง

อะไรคำถามเหล่านี้เริ่มกลายเป็นไฟเงียบที่ลามไปในใจของประชาชนบางส่วนมันไม่ได้ลุกไหม้แต่มันไม่ดับในอีกด้านหนึ่งพระโอโรของเธอเจ้าชายที่ภาครรัศมีโจรยังคงเติบโตภายใต้การดูแลของราชสำนัสทรงได้รับการศึกษาอย่างเข้มงวดทั้งในประเทศและต่างประเทศแต่เบื้องหลังความสำเร็จนั้นคือความเงียบที่ไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องแม่ชื่อของเธอถูกลบออกจากชีวประวัติอย่างเป็นทางการไม่มีภาพไม่มีคำพูดไม่มีร่องรอยวรรคครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นส่วนหนึ่งของ

เรื่องราวนั้นภาพนี้ชัดเจนมากสถาบันต้องการอนาคตที่ไร้เงาของอดีตการชำระล้างครั้งนั้นจึงไม่ใช่เพียงการลบชื่อ[เพลง]ออกจากกระดาษแต่คือการลบความทรงจำออกจากสังคมทั้งประเทศและในความพยายามนั้นราชสำนัก[เพลง]กำลังเปลี่ยนจากความรัดและความสรัทธาเป็นความกลัวและการควบคุมศีรสมิทจึงไม่ใช่แค่หญิงคนหนึ่งที่พ่ายแพ้ต่ออำนาจเธอกลายเป็นจุดหักเห่ที่บอกว่ายุคเก่ากำลังตายและยุคใหม่กำลังถือกำเนิดในเวลานั้นไม่มีใครกล้าพูดถึงเธอ

อีกแต่ในวงสนทนาลับลับของนักข่าวนักวิชาการและผู้สังเกตการระหว่างประเทศชื่อของเธอกลายเป็นสัญลักษณ์ของราคาที่ต้องจ่ายเพื่อความมั่น[เพลง]คงของสถาบันในความเงียบที่เธออาศัยอยู่ข่าวลือบอกว่าเธอยังคงถือศีลใช้ชีวิตเรียบง่ายในวัดเล็กๆห่างไกลจากเมืองใหญ่ไม่มีโทรศัพท์ไม่มีรถไม่มีค่าราชบริพารเพียงความสงบและคำถามที่ยังไม่มีคำตอบเธอเคยได้ทุกอย่างเธอก็สูญเสียทุกอย่างและสิ่งที่ระบบไม่สามารถพรากไปได้คือความทรงจำของ[เพลง]ผู้

คนที่ยังจำได้ว่าเจ้าหญิงคนนั้นเคยยิ้มอย่างจริงใจในวันที่ไม่มีใครยิ้มให้เธอและนั่นคือสิ่งที่แม้แต่ระบบก็ลบไม่ได้การชำระของราชสำนักไทยหลังศรีรัตน์จึงไม่ใช่แค่การเปลี่ยนแปลงทางอำนาจแต่มันคือการเปลี่ยนวิธีที่ประเทศนี้จดจำใครควรอยู่ในประวัติศาสตร์และใครไม่ควรหลายปีผ่านไปตั้งแต่วันที่ชื่อของศรีรัตน์มิตซวดี[เพลง]หายไปจากทุกหน้าหนังสือพิมพ์โลกเปลี่ยนไปวังหลวงก็เปลี่ยนไปแต่บางสิ่งยังคงอยู่ความทรงจำที่ไม่เคยถูกลบ

จริงเวลาทำให้ทุกอย่างดูเบาลงแต่ไม่เคยลบล้างความรู้สึกของผู้คนที่ยังจำภาพผู้หญิงในชุดไทยยืนยิ้มท่ามกลาง[เพลง]แสงแฟลชในงานวันเด็กยิ้มที่ไม่มีใครรู้ว่ามันซ่อนความเหนื่อยไว้มากแค่ไหนเธอไม่ได้ปรากฏตัวอีกเลยไม่มีข่าวไม่มีภาพไม่มีเสียงไม่มีแม้แต่ลายเซ็นในพิธีการ[เพลง]แต่สำหรับหลายคนเธอยังคงอยู่ในความทรงจำในฐานะผู้หญิงคนนึงที่กล้ารักคนที่โลกทั้งโลกบอกว่าไม่ควรรักแล้วเมื่อมองย้อนกลับไปชีวิตของเธอไม่ใช่เพียงเรื่องราว

ของการสูญเสียมันคือบทเรียนของการมีอยู่ในโลกที่ความรักกับอำนาจไม่เคยอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบในโลกของอำนาจทุกอย่างถูกกำหนดด้วยสถานะแต่ในโลกของหัวใจไม่มีใครหนีพ้นความเป็นมนุษย์เธอเคยได้สัมผัสความยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินและในที่สุดก็ได้สัมผัสความโดดเดี่ยวที่สุดในชีวิตแต่บางทีนั่นอาจเป็นอิสระภาพรูปแบบหนึ่งอิสรภาพที่ไม่มีใครพรากอีกมีข่าวลือว่าในยามเย็นเธอมักเดินเงียบๆรอบวัดถือหนังสือธรรมะเล่มเก่าใบหน้าสงบไม่มีเครื่องเพชรไม่มี

ข้าราชบริพารมีเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เคยผ่านทุกอย่างมาแล้วในชีวิตผู้หญิงที่เคยถูกเรียกว่าเจ้าหญิงแต่วันนี้เรียกตัวเองว่าคนธรรมดาบางคนอาจมองว่าเธอพายแผแต่ในความจริงที่ลึกกว่านั้นเธอคือผู้รอดผู้ที่เดินออกจากวงล้อมของอำนาจด้วยหัวใจที่ยังเต้นเพราะสุดท้ายไม่มีอะไรหนักหนาเท่ากันต้องแบกความลับของราชสำนักไว้ในใจแต่ยังยืนอยู่ได้โดยไม่พูดคำใดเธออาจถูกลบออกจากประวัติศาสตร์แต่เงาของเธอกลับอยู่เหนือประวัติศาสตร์เนานั้นไม่ต้องการคำ

สรรเสริญไม่ต้องการชื่อไม่ต้องการตำแหน่งเพราะมันคือเงาของผู้หญิงที่เคยรักอย่างสุดหัวใจและเรียนรู้ว่ารัฐไม่อาจชนะอำนาจได้เสมอไปแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รักอยู่ดีเรื่องราวของท่านผู้หญิงศีรสิทธิ์สุวดีไม่ได้จบลงด้วยความพ่ายแพ้แต่มันจบลงด้วยการยอมรับยอมรับว่าบางสิ่งไม่อาจย้อนกลับได้และบางสิ่งแม้จะถูกพรากคงอยู่ในใจผู้คนในความเงียบของวัดเล็กๆแห่งหนึ่งหญิงหญิงคนหนึ่งอาจนั่งหลับตาอยู่ใต้ต้นโผล่เสียงระฆังดังขึ้นช้าๆกลับไปหาตัวตน[เพลง]ที่แท้

จริงก่อนทุกอย่างจะเริ่มต้นเพราะสุดท้ายแล้วเจ้าหญิงที่หายไปไหนเลยเธอเพียรกลับไปอยู่ในที่ที่เธอควรอยู่ภายใน[เพลง]หัวใจของคนที่ยังจำเธอได้ความเงียบลำเรื่องราวนี้อาจหนักเกินกว่าที่ใครจะพูดออกมาได้ท่านผู้หญิงศีรสิทธิ์อาจไม่ต้องการให้ใครสงสารเธอเพียงอยากถูกเข้าใจในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยรักเคยสูญเสียและยังคงมีชีวิตอยู่ในเงาและถ้าคุณฟังถึงตรงนี้จงจำไว้อำนาจอาจควบคุมทุกอย่างได้แต่อำนาจไม่อาจลบความทรงจำของมนุษย์ได้เลยหากคุณ

เชื่อว่าเรื่องราวแบบนี้ไม่ควรเป็นกลื่นหายไปฝากกดติดตามช่องTheHiddenKingdomเพื่อไม่พลาดเรื่องจริงอีกหลายเรื่องที่ซ่อนอยู่หลังม่านประวัติศาสตร์ไทยเพราะในทุกอาณาจักรที่เราคิดว่ารู้จักดียังมีเงาที่รอให้เราเปิดดูอยู่เสมอเ